| Summary |
Door voortdurend veranderende technologie en groeiende communicatienetwerken groeien de menselijke keuzes en mogelijkheden. Maar iedere technologische vernieuwing kent ook zijn tegenvoeter: de militaire, administratieve, existentiële crash; de catastrofe ligt op de loer. Virilio: 'de vernieuwing van het schip betekende eveneens een nieuwe vorm van schipbreuk'. Die immanente, moeilijk te duiden dreiging roept een gevoel op van 'dread'. 'Dread' is een essentieel en in potentie productief aspect van ons bewustzijn, een bepalend kenmerk van de huidige condition humaine. Nauw verwant aan begrippen als angst en vrees, wordt 'dread' ook geassocieerd met de 'duizeling van de vrijheid' zoals geformuleerd door Søren Kierkegaard in 1844. Hoe duister en fatalistisch de connotaties ook zijn, 'dread' stelt ons door een dialectisch proces van omzichtigheid en transgressie, van verlamming en overdrive in staat om ons de wereld spectaculair anders voor te stellen en toont ons daarmee inzichten in het ondenkbare of onzegbare. |
